แบบว่า สุดตรีนนนนนนนนนนน ค่ะ (ขออภัยคำหยาบ) สุดตรีนไม่ไหวแล้ว หลังจากเล่มที่แล้วที่เป็น fall into the nest of gundarks แล้วอนาคินก็ยอมรับซักทีว่า it was love ... เอิ๊ก พอตอนนี้ก็เลยแอบกิ๊วก๊าวกิ๊บก๊าบใหญ่เลยค่ะ
พูดอย่างเดียวอาจจะไม่เชื่อ อย่างนี้ต้อง quote เอิ๊กกกก
Anakin looked over at his master. They had grown even closer over the past months. Anakin had broken down after the mission to Vangor and confessed his fear to Obi-Wan. He had been afraid to tell his master how there were times he no longer wanted to be the Chosen One. He realised that he had neem walking around with a nameless dread in his heart. He didn't know what he feared, but he knew that he lived with the fear every waking moment. Saying them out loud had shocked his Master, but it had freed Anakin in a way he didn't understand.
Perhaps it had been his experiences in the prisoner-of-war camp on Vanqor that had caused hi to unburden his hart to Obi-Wan. Whatever the reason had been, it had changed something between them. They had grown closer. They were truly Master and Padawan now.
He knew what had happened was a classic step in the Master-Padawan relationship. //The apprentice invites the Master, and it begins.// As learners, they had all wondered what the expression meant. The Master was the one to invite a Jedi student to be his or her apprentice. That was how it started. So what was the meaning of //The apprentice invites the Master//?
Now he understood. He had been Obi-Wan's apprentice for years before he had truly trusted him with the inner working of his heart and mind. Once he had invited Obi-Wan to share his deepest fears, his worst nightmares, their relationship had shifted and deepened. It was as though they were starting again. //It begins// Obi-Wan had told him that the same thing had happened with him and Qui-Gon. "In the middle of our journey together, we began again," he'd told Anakin.
//ไอค่อนเลือดหมดตัว
จริง ๆ มีอีกค่า ทั้งเล่มเล่ยล่ะ เพราะจากที่ปกติโอบี-วันจะเป็นคนคอยว่าอนาคิน มางานนี้มีการแก้ตัวให้อะไรอย่างนี้ด้วยล่ะ กิ๊ว ๆ น่ารักเป็นที่สุด
ว๊าย มัวแต่กรี๊ด ลืมเล่าเนื้อเรื่อง
จากเล่มที่แล้วที่ตามล่านักวิทยาศาสตร์สติเฟื่องที่ชื่อ Jenna Zan Arbor คราวนี้ก็ตามไปถึงดาวที่ชื่อ Romin ค่ะ ดาวนี้เป็นดาวมาเฟียคุม ให้สิทธิพิเศษกับพวกผู้ร้ายที่ทางการต้องการตัว เพราะฉะนั้นก็ห้ามทั้งเจไดแล้วก็เหล่านักล่าเงินรางวัลเข้าเด็ดขาด
แล้วโอบีวัน อนาคิน สิรี กับเฟอรัส จะเข้าไปได้ยังไง?????
ก็ปลอมตัวเป็นผู้ร้ายเข้าไปสิคะ!
โอบีวันปลอมเป็นหัวหน้าแก๊งค์ ที่ขึ้นชื่อในด้านการแต่งตัวได้ dandy, flamboyant มาก (ชนิดเสื้อคลุมสีม่วง ระบายลูกไม้สีเขียว แล้วก็รองเท้าหนังสีแดง!!!) สิรีเป็นสาวในแก๊งค์ที่ขึ้นชื่อในด้านความเซ็กซี่แล้วก็ flirtatious (กรี๊ดดดดด ชอบจังเลย เหมือนสิรีใน TAAE เป๊ะ ๆ) ส่วนพาดาวันทั้งสองก็ไม่ได้อะไรเท่าไหร่
เอิ๊ก จะบอกว่าอ่านแล้วเหมือนอ่าน queer as jedi ช่วงหลัง ๆ มากเลย ยกเว้นแต่ว่ามันไม่ได้แรงแล้วก็ไม่ได้ปลอมตัวเข้าไปเป็น sex slave เท่านั้นเอง ฮ่า ๆๆๆ
รายละเอียดของเรื่องขอไม่เล่าก็แล้วกันนะคะ แต่ตั้งแต่อ่าน JQ มา เล่มนี้กรี๊ดกร๊าดที่สุดเลย ฮ่า ๆ อ่านแล้วขำ ๆ
อนาคินกับเฟอรัสก็ไม่ได้เข่นเขี้ยวเคี้ยวฟันจะกัดกันท่าเดียวอย่างเล่มก่อน ๆ แล้วอ่ะค่ะ เริ่มมีความเข้าใจ (กรี๊ด) น่ารักจริง ๆ (กลับไปรื้อ Ani/Ferus อ่านดีก่า กร๊าก)
ทำเอาสาวก Qui/Obi อย่างเราเริ่มเขว แหะๆ
