จำเนียรกาลเวลาผ่านไป อิฉันก็เพิ่งได้อ่าน The Final Showdown จนจบ ทำให้เกิดอาการ "ไม่ไหวแล้วววววววว" นั่นแหละค่ะ
ขอระบายหน่อยละกันน้า D.M. คือแบบ...ทำไมมันช่างเป็นตอนจบที่.หงึบ.แบบนี้ >_<
ขอบอกไว้ก่อนเลยค่ะ ว่าเท่าที่อ่าน JA และ JQ มา(ก่อนจะอ่านเล่มนี้) โดยส่วนตัวแล้วมักจะรู้สึกชอบ JA มากกว่า JQ มาตลอด (-เพิ่งสารภาพ เอิ๊ก
) ไม่ใช่ JQ ไม่สนุกนะแต่ไม่รู้ทำไมเวลาอ่าน JA แล้วรู้สึกสนุกกว่าเวลาอ่าน JQ ง่ะ สงสัยเป็นจะโรครัก(โอบีวันตอน)เด็ก เหอะๆ
แต่หลังจากอ่านเล่มนี้จบแล้วทำให้ชักจะชอบ JQ มากกว่า JA ซะแร้ว เกิดอะไรขึ้นกับดิฉันเนี่ย...
SPOILER (มั้งคะ)
โอบีวันในตอนนี้นี่ช่าง...เอ่อ...ขอไม่พูดดีกว่า
ชอบตอนที่อนาคินคิดถึงดาร์ราว่าเพื่อนเปลี่ยนไป แล้วอยากได้เพื่อนคนเดิมคืนจัง มันแบบโหยๆ บอกไม่ถูกเลย สำหรับตัวเองแล้วชอบน้องดาร์ราในซีรี่ส์นี้เหมือนที่ชอบบานท์ใน JA ง่ะ (ถึงจะจำชื่อน้องกะมาสเตอร์ไม่ค่อยได้ซะทีก็เหอะ) แบบทั้งสองคนนี้เค้าคล้ายๆ กัน ออกแนวอบอุ่นอยู่ใกล้ด้วยคงสบายใจดี ^_^ เพราะงั้นพออ่านจบแล้วก็เลย ... .หงึบ. ...
ส่วนเฟรัสเนี่ย ไม่ได้เข้าข้างอนาคินนะ (ขอออกตัวก่อนเลย) แต่ออกจะหมั่นไส้หมอนี่อยู่ แบบคนอาไร้จะเป็นพาดาวันตัวอย่าง ยึดกฏเปรี๊ยะๆ ได้ขนาดนั้นอ้ะ อย่างนี้น่ะ ไม่ต้องจอมแหกกฏอย่างอนาคินหรอก ดิฉันก็หมั่นไส้(ฟ่ะ) แต่พอถึงตอนท้ายที่เฟรัสตัดสินใจแบบนั้นแล้วแทบจะทำให้ที่เคยชิมาหายเกลี้ยงเลย...(หากกลับไปอ่านตั้งแต่แรกอีกรอบเมื่อไร สงสัยคงได้มองหมอนี่ใหม่ตั้งกะต้นแหงๆ)
แล้วก็ ทรู T_T สงสารอนาคิน... หน้าท้ายๆ นั่นทำเอาตอนอ่านใจหายวูบ เฮ้อ อนาคินเอ๊ย T_T ...
ไม่รู้จะเรียบเรียงยังไงดี เอาเป็นว่ามันอึ้ง ...
นึกถึงเพลง Where You Want To Be ของ Darren Hayes เรย
Are you where you want to be?
Did you get there easily?
Did they make you sacrifice?
Did you make a sharp left
When you should've turned right?
ป้าจู๊ดช่างทำได้ ไม่อยากเชื่อเลยว่าซีรี่ส์สำหรับเด็กจะทำให้เป็นอินไปได้ขนาดนี้ เฮ้อ... ร้ายจริงๆ >_<